Technikum im. J.Piłsudskiego w Brzesku - Rozstrzygnięcie Konkursu Poetyckiego: ”Wyrażam siebie poprzez poezję…”

05.01.2022 r. Komisja w składzie: pani dyrektor Dorota Ogiela, pani Dorota Pamuła oraz pani Dorota Duda przeanalizowała dostarczone przez uczniów wiersze. 

Eliminacji dokonano w dwóch kategoriach wiekowych: dla klas pierwszych oraz trzecich i czwartych. Po zapoznaniu się z przysłanymi wierszami Komisja zadecydowała:

W kategorii I dla klas pierwszych:

I miejsce: Kaja Baran z klasy 1LT, wiersz „Nadzieja”

II miejsce: Karol Migdał z klasy 1LT, wiersz  „Moja Świąteczna Zaduma”

III miejsce: Natalia Rożek z kl. 1LT, wiersz „Nadzieja”.

 

W kategorii II dla klas trzecich i czwartych:

I miejsce: Aleksandra Mida z kl. 3RT, wiersz  „Światła”

II miejsce: Joanna Kamińska z kl. 4LT, wiersz  „Gwiazdy”

III miejsce: Weronika Nyczkowska z kl. 3TF, wiersz  „Pomimo czasu”.

 

Dziękujemy wszystkim uczestnikom za udział w konkursie, gratulujemy talentu i kreatywności oraz zachęcamy do nieustawania w podejmowaniu prób poetyckich!

 

Poniżej prezentujemy wyróżnione wiersze:

 

Kaja Baran  1LT

"Nadzieja"

Dziś te czasy nie są dobre

Każdy kaszel budzi strach

Wiele z nas zostało w domu

Opłakując bliskich brak

Bliskich którzy przez wirusa

Do niebieskich poszli bram

W głębi duszy myślę sobie

Że spotkali krewnych tam

Śmierć i rozpacz zewsząd pełznie

Otaczając wkoło nas

Lecz nadzieja jest  ogromna

Że nadejdzie lepszy czas

Ktoś wymyśli złoty lek

I uzdrowi wszystkich ludzi

Jutro korzystniejsze będzie

A blask słońca nas obudzi.

 

 

Karol Migdał kl.1LT

Moja Świąteczna Zaduma

Nadchodzą Święta , czas radości
lecz czy naprawdę Chrystus w nas zagości?
Pełno dziś pychy i pogardy,
szaleństwo zakupów, bibeloty, głupoty.
A gdzie jest Twe miejsce Jezu mój Kochany
tak bardzo we współczesnym świecie wypierany?
Chcę wierzyć i czuję, jak radość serce przejmuje,
gdy maleńki Jezusek nam się ofiaruje.

 

 

Natalia Rożek kl. 1LT

,,Nadzieja"

Czym jest dla mnie nadzieja?

Być może oczekiwaniem,

Być może czasem,

który przepadł i już nie wróci,

ale pozostaną wspomnienia.

Nadzieja to może

ta zapalona przy drodze latarnia.

Być może to te

otaczające mnie ciepłe serca.....

Nadzieja to smutek i szczęście,

uśmiech i łzy spadające na ziemię.

Nadzieja na to, że będzie lepiej.

Nadzieją mogę nazwać również przyszłość,

która czeka na mnie za bramą czasu

nad niebem, na którym,

pewnej styczniowej nocy rozbłysnęły światła.

Nadzieja to dzisiejszy dzień.

Nadzieja to wiara na lepsze jutro.

 

 

Aleksandra Mida    3RT

„Światła”

Jesteś głównym bohaterem swojej historii,

więc pisz ja jako ty ,wszystkie smutki ,

żale choć znasz je czasem zbyt doskonale,

 jednak nie będą one trwały stale,

więc spójrz w gwiazdy, zamknij oczy,

 a być może coś nowego cię zaskoczy ,

mrok i cisza się jednoczy, niejednego zauroczy,

więc napawaj się tą chwilą,

bądź jak księżyc, blaskiem oświetlaj innym drogę w nocy .

Tam, gdzie jest nadzieja, tam są próby,

 

Tam, gdzie jest nadzieja, są wyzwania,

Nie poddawaj się bez walki, mimo długiego czekania.

 

 

Joanna Kamińska  4LT

„Gwiazdy”

Gdy świat spowija mrok,

Gdy problemy przytłaczają twój świat,

Gdy nie możesz odnaleźć się w chaosie wszechświata,

Zatrzymaj się i popatrz na gwiazdy!

 

Każde małe światełko niech kojarzy Ci się ze Świętami,

Które przynoszą ukojenie i spokój.

Bo nawet chwilowe wytchnienie, to zawsze ulga,

A można w niej dostrzec wspaniałość i miodność tego świata.

 

Niech choinka, prezenty, życzenia będą promykami na naszej drodze,

Które rozświetlą ją, zaczynając od małej iskierki,

A kończąc na wielkim wybuchu zmieniającym nasze życia

I pozwalającym pokochać siebie na nowo.

 

Weronika Nyczkowska 3 TF

 „Pomimo czasu”:

„Mimo że w tych czasach
Każdy ledwo dycha,
Mimo że w tych czasach
Ciężko jest nam żyć.

Mimo że te czasy
Ciężkie, uporczywe,
My znajdziemy siłę,
Aby wstać i być.

Moc da Nam rodzina,
Moc da Nam ten dar,
Usiądźmy więc przy stole,
Zjedzmy razem barszcz.

I choćby miał się walić świat,
Choćby wirus niszczył byt,
Połamiemy się opłatkiem,
Żeby nadać sercu rytm.

A później choć maseczki,
Co zakrywają śmiech
Puszczamy fajerwerki
Widząc lepszy dzień.”